Oorlogsslachtoffers IJmond

Salomon en Betsy de Beer-Davidson hadden 2 zonen, Hartog (Han) en Mozes (Max).
Allen zijn vermoord. De enige nabestaanden zijn via de kinderen van Han de Beer’s dochters Betty en Carry. Het verdriet over de zinloze en wrede moord op weerloze burgers met hun dromen en plannen is nog elke dag voelbaar. Het verlies voor ons en de maatschappij blijft onverteerbaar. Ze hadden nog zo veel willen en kunnen bieden. Ik ben blij met dit platform om ze te kunnen blijven herdenken want ze hebben niet eens een graf.

Jan van der zwaag was een broer van mijn opa otte van der zwaag
Die ook uit Friesland kwam
Van hem heb ik de verhalen over zijn broer Jan van der zwaag gehoord
Een echte verzetsheld

Na vele zoektochten m.b.t. 18-08-1944 waar mijn opa Jan Bogaars is omgekomen in Welschap net als Hendricus van Alphen. Kreeg ik eindelijk een tip voor uw website https://oorlogsslachtoffersijmond.nl/persoon/26/hendricus-van-alphen. Hierin staat een stukje over de gezochte datum. Ik ben zo benieuwd of er mogelijk bij iemand meer over die datum bekend is. Hoe of van wie beide heren de oproep kregen hebben om naar Welschap te gaan. Vriendelijke groeten uit Eindhoven.

Ik herdenk Jacob van der Duijn Schouten.

Als iemand meer informatie kan delen over hem houd ik mij aanbevolen
jvdds@hotmail.com

Oorlogsslachtoffer Willem van der Zon is niet buiten op het erf vermoord maar in de woonkamer. Ik was zijn petekind en lag met mijn broer te slapen in de alkoof van de keuken. Toen we 's morgens in de kamer kwamen was er een heel lang bloedspoor van de vloerbedekking via de muur naar het plafond. Ook een chaos die achteraf getuigde van een schermutseling in de kamer. Er werd s avonds op de deur geklopt en mijn tante An zei , "Willem doe niet open " ,maar hij bleek dat toch gedaan te hebben. Bij de schermutseling is mijn vader in zijn dijbeen geschoten. 's Morgens werden wij op het erf geroepen en daar stond e kist met mijn oom erin. Vreselijk, zeg maar dag ome Willem zei mijn vader. En zo deden wij. De verzetmensen waren uit op eten en gebruikten de hun ter beschikking gestelde wapens daarvoor. Het was een ijzige tijd.
Jaap w van der veldt

Bedankt, dat jullie dit gemaakt hebben over de oorlogsslachtoffer.
Hier mee gaat de naam van mijn vader niet verloren,
Ik vind het jammer dat ze onze familie nooit hebben uit genodigd ter wijl ze ook allemaal op de HO hebben gewerkt.
Ik heb nooit geweten dat er nog zoveel aandacht is besteed, en daar voor mijn hartelijke dan.

Hallo, ik ben een kleinzoon van Theodorus Sander Hendrikse. Op uw mooie website wordt vermeld dat mijn opa in Bloemendaal gefusilleerd is, echter, zijn vrouw en kinderen is door inwoners uit Beverwijk die op een politiebureau in Amsterdam werkten, verteld dat zij mijn opa daar gezien hebben en dat hij vanaf daar afgevoerd is naar Duitsland, om niet meer terug te komen.
Ze hebben ook nooit een bericht van overlijden ontvangen, wat opzich al vreemd was, gezien dat de Duitsers heel punctueel waren. Het is en blijft een heel wazig verhaal.

Vriendelijke groet,
Rob de Bot
Velsen-Noord









om nooit meer terug te keren.
Zijn vrouw en toen nog twee kinderen, hebben ook nooit een bericht van overlijden van mijn opa ontvangen.

Jacob van vliet was mijn opa…veel over gehoord,maar helaas niet meegemaakt….

Bij 'Oorlogsslachtoffer IJmond' Willem van der Zon staat vermeld dat twee leden van de politie, Arie Wittebrood en Cornelis Butterman ervan werden beschuldigd de fatale schoten hebben afgevuurd. Dit is niet juist. Deze twee politiemannen kregen deze zaak in onderzoek. Enkele personen van de 'wilde groep''-van der Haas hebben deze schoten gelost met de dood van Willem van der Zon als gevolg. Deze 'wilde groep' werkte niet samen met 'het verzet' en droegen 'de buit' niet af.
De beide politiemannen hebben hun uiterste best gedaan om deze misdaad onder te brengen bij de Nederlandse rechtspraak. Echter de 'wilde groep' van der Haas pleegde enkele dagen daarna in Haarlem een overval waarbij een Duitser om het leven kwam. Door deze daad werd de 'wilde groep' door de Duitsers gezocht.
Over de afloop bestaan verschillende lezingen.

Jaren geleden vonden wij het herdenkingsmonument van ome Piet, thuis werd er door mijn ouders nooit over gepraat dat kwam naar mijn idee om de ellende niet naar boven te halen, in de oorlog waren in ons gezin al 8 kinderen zelf ben ik van 1943 dus de oorlog niet bewust meegemaakt. Mijn ouders en wij leefden in armoede maar als kind merk je hier niet zoveel van. Vindt het fantastisch dat ik op deze site zoveel informatie kan vinden en onze kinderen en kleinkinderen zijn daar ook geïnteresseerd in, ik wil ook al de mensen bedanken die hieraan meegewerkt hebben👍 Bedankt nogmaals!!